Mürekkep Yaladıkta Ne Oldu!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Eskiden gençlerini başka şehirlere okumak için yollayan babalar “evladım okuyacak ve geri gelip memleketine hizmet edecek” düsturu ile yollardı. Bu dua, bu düşünce ve bu temenni ile yola çıkan, işte o gençler, memleketlerine döndüklerinde, babalarının sözlerini yere atmaz, memleketlerine hizmet ederlerdi.

Kimileri minik minik yavrularımızı alıp, eğitir, öğretir ve en önemlisi de memleket sevdası aşılardı. Kimileri hastalarımızı sevgi ve şefkati ile tedavi eder, “Allah razı olsun doktor” sözünü duyabilmek için hastalarının gözlerinin içine bakarlardı. Kimileri yol yapar, kimileri de yol olurdu memleketlerine…

Ben yanmazsam…

Sen yanmazsan…

Biz yanmazsak…

Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?

İşte bütün mesele buydu, koca yürekli insanların, yüreklerinde besledikleri memleket sevgisi…

Şimdilerde ise kapitalist sistemin en güzide bireyleri haline dönen okumuş-aydın kesim, maddi çıkar, mevki ve makam sevdalıları haline dönüştü.

Ev kredisi, araba kredisi, kredi kartı, faturalar, yaşanması gereken hayat standartları derken, bu kapitalist sistemin listesine giremeyen; memleket sevgisi, hizmet aşkı, toplum bilinci, ahlaklı gençlik ve birlikte yaşama sevgisi, iyice gözden kaybolmuş durumda. Öyle kaybolmuş ve değerini yitirmiş ki, bunu hatırlatanlara bile kızacak hale gelmişiz.

Okumuş-aydın kesim, gerçek amacını yani hizmet etme şuurunu yitirdiği oranda, toplumun kendisine duyduğu saygıyı da yitiriyor aslında.

Topluma hizmet etmesi gereken aydınlarımız, toplumun kendisine hizmet etmesi gerektiğine, inanır hale gelmiş.

Kütüphanelerin yerini, internet kafeler,

aile meclislerinin yerini, sosyal medya,

camilerin yerini, kahvehaneler,

kitapların yerini, arama motorları,

sevgi paylaşımlarının yerini, selfy paylaşımları

almış durumda.

Toplum gittikçe yozlaşmakta, çocuklarımız, gençlerimiz ve hatta yaşlılarımız gittikçe yalnızlaşmaktadır.

Üzerimize doğru hızla gelen bu felakete, dur deme vakti gelmedi mi?

Selam ve dua ile…